Mecmuatül Mütun (Metinler)
Bu eser içinde 5 farklı kitap yer almaktadır:
a- Şerhu’l-Emâlî: Aliyyu’l-Kârî merhumun Kasîdetü Bed’u’l-Emâlî üzerine yazdığı bir şerhtir. Bu şerhin asıl ismi Zav’u’l-Meâlî li-Bed’i’l-Emâlîdir. Bu kaside Sirâcuddîn Ali ibni Osman el-Ûşî (rah.) (v. 569 Hicrî) tarafından yazılmış Ehl-i sünnet akâidinin en veciz ve makbul manzum metinlerindendir. Emâlî üzerine bir çok şerh yazılmıştır. Bunlardan en meşhuru bu şerhtir.
b- Metnü’l-Akâid: Necmüddîn Ömer en-Nesefî’nin (H. 461-532) yazmış olduğu Metn-i Akâid, Ehl-i Sünnet akâidinin en mûteber metinlerindendir. Allame Teftâzânî, Akâid-i Nesefî’yi şerhetmiştir. Bu şerh hâşiyesiz, Kestelli hâşiyesiyle ve ta’lik hattı ve talikât ile de basılmaktadır. Şerhu’l-Akâid üzerine de birçok şerhler yazılmıştır. Bunlardan biri de Bihiştî Ramazan Efendi’nin yaptığı şerhtir.
c- Muhtasaru’l-Menar: Ebu’l-Berekât Abdullahübnü Ahmed en-Nesefî’nin (v.710-1310) usûl-i fıkha dâir yazdığı Menâru’l-Envâr isimli mûteber eserin muhtasarıdır. Ebu’l-İzz İbn-i Habib el-Halebî tarafından ihtisar edilen bu eser Kasım İbn-i Kutluboğa tarafından Hulâsatü’l-Efkar ismiyle şerh edilmiştir.
d- Îsâgoci: Esîrüddîn el-Ebherî’nin mantıka dâir yazdığı er-Risâletü’l-Esîriyye diye de bilinen gayet muhtasar bir eser olup medreselerde mantık ilmine dâir ilk okutulan kitaptır. Birçok şerh ve hâşiyesi vardır. En meşhuru Molla Fenarî merhûmun el-Fevâidü’l-Fenâriyye şerhidir.
e- Metn-i Alâka: Allame Mahmud-ı Antakî’nin (rah.) yazdığı, belâğat ilminin hakîkat, mecâz, kinâye, teşbih ve sair kısımlarından bahseden bir eserdir.
