Pupa Yelken Karadeniz
Esmer çehreli, kapkara kaşlı, bembeyaz saçı kınalı, değneğini tutarken elleri titreyen, yaşı yüz onu çoktan geçmiş, aslen Zebeşkalı olan ama yüz yıl önce Kirinta’ya gelin gelmiş Aspulika Nine’nin kilise düzlüğündeki kopillere anlattığı, Karadeniz’i kadim geçmişiyle en hoyratından yüzleştiren hikâyelerden birine göre; Birinci Cihan Harbi’nde Rus ordusu henüz Of’u işgal etmediği halde evlerini terk eden Türk gelinler bebeklerini, yaşlılarını kumar ağaçlarının diplerine bırakıp arkalarına bakmadan can havliyle kaçıyorlarmış. Rusların Karadeniz’deki İmpreratsiya Mariya zırhlısının Kelali ve Tzcos tepelerine yaptığı top atışları tamamen kesildiğinde gri renkli Astragan kalpaklı, çekik gözlü Kazak askerleri alaycı bir Rus şivesiyle konuşarak kızıl püsküllü mısır tarlalarının arasından dolanan patikalardan tırmanıp köylerin tepelerinde Ruslara direnen asileri ararlarmış. Orada kumar ağaçlarının diplerine terk edilmiş bebekleri, açlıktan, uykusuzluktan, hissettikleri ölüm korkusundan gözlerinin feri sönmüş yaşlıları görürlermiş. Bazı Rus askerleri çantalarından çıkardıkları akide şekerlerini ağlamaktan sesi kısılmış bebeklerin minik avuçlarına bırakırlarmış.
