Tanrılar Düşerken
Tek bir mermi ile hem bir dostunu hem de
kendi istikbalini vurmuştu. Geleceği çok parlak ve
örnek gösterilen bir komiser olan Arif’in çektiği
tetik, mesleğine mal olmuştu.
Yeni hayatına alışmaya çalışırken, tüm yaşamının
geçtiği Bakırköy’de işlenen seri cinayetler onu
yeniden Cinayet Büro’ya getirmişti. Gelecekteki
cinayetleri önlemeye çalışırken, eskinin hayaletleri
ile de başa çıkabilecek miydi? Bir yanda çocukluk
aşkı ile aralarında olan duygusal duvar diğer
yanda durmaya pek de niyetli gözükmeyen bir seri
katil…
Soluksuz okuyacağınız bir Bakırköy polisiyesi…
‘Ben dün gece bir kadını öldürdüm. Kimi mi öldürdüm?
Ne önemi var! Burada önemli olan benim öldürmüş
olmam değil mi? Zaten bir cümleyi cümle yapan,
özne ve yüklem değil midir? Kim önemser ki, bir cümledeki
saçma bir belirtili nesneyi ya da gereksiz bir
zaman zarfını? Öldürdüğüm zaman saatin kaç olduğu
kimin umurunda? Ya da öldürdüğüm kişinin üzerinde
ne olduğu? Zaten adı üstünde: ‘belirtili nesne’. Belirli
olan bir şey ne kadar merak edilebilir ki… Hiçbir polis
yükleme, ‘neyi’ diye sormaz. Hepsi ‘kim’ diye sorar!
Kim öldürdü?’
